Corno-biòu
Vicia hybrida
Fabaceae Leguminosae
Autre noum : Cornabiòu.
Nom en français : Vesce hybride.
Descripcioun :Lou corno-biòu es uno vesso coumuno que trachis à la primo dins li champ e lis ermas. Li flour soun souleto e sènso pecou. Se destrìo de Vicia lutea que soun estendart èi pelous (fotò), coume li dòusso. Coumpara emé lou corso que ié sèmblo e qu'èi mai blanc.
Usanço :Ramenten qu'èi pas counseia de manja de grano de vesso, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Vicia
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vicia hybrida L., 1753
Lineto(-di-gràndi-flour)
Arenaria grandiflora
Caryophyllaceae
Nom en français : Sabline à grandes fleurs.
Descripcioun :Lineto, pulèu raro, que fai de gròssi mato dins lis esboudèu e li paret de roucas. Se recounèis à si flour pulèu grando pèr uno lineto e souleto sus si cambo (au contro de Arenaria aggregata qu'es en tèsto sarrado) e à si fueio pounchudo. Coumpara emé la lineto-agroumelado que ié sèmblo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 20 (50) cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Arenaria
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 12 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Roucaio
- Tepiero seco
- Esboudèu
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Arenaria grandiflora L., 1753